Киргизско-русский словарь - кырчын

1. мелкий кустарник; (точнее кырчын тал) ива-бредина;

карагайлар, тал, терек, кырчындар ели, тал, тополь, ива-бредина;

кырчыны көп өзөн речка с обилием кустарника (по берегам);

өзөнгө кырчын тал бүтөр, өлбөгөн жанга мал бүтөр фольк. по речке ива-бредина вырастает, у живого человека скот появляется;

2. перен. молодой паренёк;

кырчын жаштар зелёная молодёжь;

кырчын өмүр молодая жизнь;

кырчынында өлдү он умер юным;

кырчын кезиң время твоей юности;

кырчыным так называет мать умершего в молодости сына, причитая о нём.