Древнегреческо-русский словарь (Дворецкий) - λιμην

λιμήν

λῐμήν

-ένος ὁ (dat. pl. λιμέσι эп. λιμένεσσι)

1) порт, гавань, пристань

(λιμένες νεῶν ὄχοι Hom.; λ. ὑπάρχων πρὸς παραχειμασίαν NT.)

2) убежище, пристанище

(ἑταιρείας λ. Soph.; λ. κακῶν Aesch.; χείματος Eur.)

3) место сбора, средоточие

(παντὸς οἰωνοῦ Soph.; πλούτου Aesch.)